کد مطلب:321324 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:106
استدلال به بعضی از آیات در مورد اینکه ظهور باید به اسم الوهیت باشد و جواب آن
گفته است و در كتاب مستطاب فرقان به بیانات شتی و عبارات لا تحصی نازل الذین یظنون انهم ملاقوا ربهم و انهم الیه راجعون و آیات دیگر كه ذكر لقاء الله در آنها است ذكر كرده و بعض آیات كه ذكر اتیان خدا در آنها است و گمان كرده كه اینها شاهد او است كه باید ظهور به اسم الوهیت باشد و در كتاب المبین از توحید صدوق علیه الرحمه حدیث طویلی نقل فرموده است از حضرت امیر (ع) در معانی این آیات و آیات دیگر كه ظواهر آنها منافی با توحید است و ما بعض همان حدیث را در این مقام ذكر می كنیم هر كس تابع آل محمد (ع) است و معترف به اینكه علم قرآن در نزد غیر ایشان نیست به همان حدیث بگیرد و هر كس تابع هوای خود است هر چه می خواهد بگوید و حدیث را در بحار نیز نقل كرده است فرمود امیرالمؤمنین (ع) و اما قول خداوند هل تعلم له سمیا پس بدرستی كه تاویل او این است كه آیا می دانی احدی را كه اسم او الله باشد غیر از خدای تبارك و تعالی پس بپرهیز از اینكه تفسیر بكنی قرآن را به رای خودت تا اینكه بفهمی آن را از علما پس بدرستی كه بسا تنزیلی كه شبیه است به كلام بشر و آن كلام خداست و تاویل آن شبیه كلام بشر نیست همچنانكه
از خلق او شبیه او نیست هم چنین فعل خدای تعالی شبیه نیست چیزی از افعال بشر و او شبیه نیست چیزی از كلام او به كلام بشر پس كلام خدا صفت خداست و كلام بشر افعال ایشان است تشبیه مكن كلام خدا را به كلام بشر پس هلاك بشوی و گمراه كردی تا اینكه فرمود و اما قول خدای تعالی و جاء ربك والملك صفا صفا و قول او و لقد جئتمونا فرادی كما خلقناكم اول مرة قول او هل ینظرون الا ان یاتیهم الله فی ظلل من الغمام والملئكة و قول او و هل ینظرون الا ان یاتیهم ملئكة او یاتی بعض آیات ربك پس بدرستی كه این حق است هم چنانكه خدای عزوجل فرموده و نیست از برای او آمدنی مثل آمدن خلق و به تحقیق كه اعلام كردم تو را كه بسا چیزی از كتاب خدا كه تاویل آن بر غیر تنزیل آن است و شبیه نیست كلام بشر را و زود باشد كه خبر بدهم تو را به طرفی از آن پس اكتفا می كنی انشاءالله از این است قول ابراهیم (ع) انی ذاهب الی ربی سیهدین پس رفتن او به سوی پرورنده اش توجه او است به سوی او از جهت عبادة و اجتهاد و توبه به سوی خدای جل و عزه آیا نمی بینی كه تاویل آن غیر تنزیل آن است و فرموده و انزلنا الحدید فیه باس شدید یعنی سلاح و غیر آن و قول خدای تعالی هل ینظرون الا ان تاتیهم الملائكة خبر می دهد محمد را از مشركین و منافقین آنچنانی كه اجابت نكردند خدا و رسول را پس فرموده است كه آیا انتظار دارند كه بیایند ایشان را ملئكه جائی كه اجابت نكردند خدا و رسول را یا بیاید پرورنده تو یا بیاید بعض آیات پرورنده تو و قصد كرده به این عذاب را در دار دنیا هم چنانكه عذاب فرمود قرون اولی را پس این خبری است كه خبر می دهد به آن نبی (ص) را از ایشان بعد فرموده است یوم یاتی بعض آیات ربك لا ینفع نفسا ایمانها لم تكن آمنت من قبل او كسبت فی ایمانها خیرا یعنی پیش از اینكه این آیت بیاید و این آیت طلوع شمس است از مغربش و این است و جز این نیست كه اكتفا می كند صاحبان عقل و خرد را اینكه بدانند كه هر گاه كشف شد غطاء می بینند آنچه كرده شدند و در آیه ی دیگر فرموده فاتاهم الله من یحث لم یحتسبوا یعنی عذاب بر ایشان فرستاده و هم چنین است اتیان او نبیان ایشان را و فرموده است خدای عزوجل فاتی الله نبیانهم من القواعد پس آمدن او بنای ایشان را از قواعد آن فرستادن عذاب است و هم چنین آنچه وصف كرده است از امر آخرت تبارك اسمه و تعالی علوا كبیرا و جاری می شود امور او در آن روزی كه مقدار آن پنجاه هزار سال است هم چنانكه جاری می شود امور او در دنیا و بازی نمی كند و غروب نمی كند با غروب كننده گان پس اكتفا بكن به آنچه وصف كردم از برای تو از این از آنچه در سینه تو جولان كرده از آنچه خداوند عزوجل در كتاب خود وصف كرده و قرار مده كلام او را مثل كلام بشر او اعظم است و اجل و اكرم و اعز به تبارك و تعالی از اینكه وصف كنند او را و اصفان مگر به آنچه وصف كرده به آن نفس خود را در قول
خود عزوجل لیس كمثل شی و هو السمیع البصیر عرض كرد فرجت عنی یا امیرالمؤمنین فرج الله عنك و ظلت عنی عقده بعد حضرت فرمود و اما قول خداوند بل هم بلقاء ربهم كافرون و ذكر او مؤمنین والذین یظنون الهم ملاقوا ربهم و قول او از برای غیر مؤمنین الی یوم یلقونه بما اخلفوا الله را وعدوه و قول خداوند فمن كان یرجو لقاء ربه فلیعمل عملا صالحا پس اما قول او بلهم بلقاء ربهم كافرون یعنی مبعوث شدن پس اسم گذارده است خدای عزوجل بعث را لقاء خودش و همچنین ذكر او مؤمنین والذین یظنون انهم ملاقوا ربهم یعنی یقین دارند كه مبعوث می شوند و محشور می شوند و حساب كرده می شوند و جزا داده می شوند به ثواب و عقاب و ظن در اینجا یقین است و هم چنین قول خداوند فمن كان یرجو لقاء ربه فلیعمل عملا صالحا و قول او من كان یرجو لقاء الله فان اجل الله لات یعنی هر كس ایمان داشته است به اینكه او مبعوث می شود پس بدرستی كه وعده خدا هر آینه آینده است از ثواب و عقاب و لقاء در اینجا نیست برؤیه و لقاء آن بعث است پس بفهم جمیع آنچه در كتاب خداست از لقاء خدا پس بدرستی كه او قصد می كند به آن بعث را و هم چنین است قول خدای تعالی تحیتهم یوم یلقونه سلام یعنی بدرستی كه زایل نمی شود ایمان از قلوب شان روزی كه مبعوث می شوند سائل عرض كرد فرجت عنی یا امیرالمؤمنین فرج الله عنك و حللت عنی عقدة تا آخر حدیث شریف پس در این حدیث شریف نظر كن و ببین كه همه آنچه حضرات می گویند تاویل به رای است و بر مسلمین جایز نیست كه بپذیرند از ایشان تاویلات فاسده را و چون فقره حدیث طولانی بود و به تفصیل شرح داد آن حضرت حاجت به تطویل دیگر نیست و بعد هم باز تتمه كلام می آید.
از خلق او شبیه او نیست هم چنین فعل خدای تعالی شبیه نیست چیزی از افعال بشر و او شبیه نیست چیزی از كلام او به كلام بشر پس كلام خدا صفت خداست و كلام بشر افعال ایشان است تشبیه مكن كلام خدا را به كلام بشر پس هلاك بشوی و گمراه كردی تا اینكه فرمود و اما قول خدای تعالی و جاء ربك والملك صفا صفا و قول او و لقد جئتمونا فرادی كما خلقناكم اول مرة قول او هل ینظرون الا ان یاتیهم الله فی ظلل من الغمام والملئكة و قول او و هل ینظرون الا ان یاتیهم ملئكة او یاتی بعض آیات ربك پس بدرستی كه این حق است هم چنانكه خدای عزوجل فرموده و نیست از برای او آمدنی مثل آمدن خلق و به تحقیق كه اعلام كردم تو را كه بسا چیزی از كتاب خدا كه تاویل آن بر غیر تنزیل آن است و شبیه نیست كلام بشر را و زود باشد كه خبر بدهم تو را به طرفی از آن پس اكتفا می كنی انشاءالله از این است قول ابراهیم (ع) انی ذاهب الی ربی سیهدین پس رفتن او به سوی پرورنده اش توجه او است به سوی او از جهت عبادة و اجتهاد و توبه به سوی خدای جل و عزه آیا نمی بینی كه تاویل آن غیر تنزیل آن است و فرموده و انزلنا الحدید فیه باس شدید یعنی سلاح و غیر آن و قول خدای تعالی هل ینظرون الا ان تاتیهم الملائكة خبر می دهد محمد را از مشركین و منافقین آنچنانی كه اجابت نكردند خدا و رسول را پس فرموده است كه آیا انتظار دارند كه بیایند ایشان را ملئكه جائی كه اجابت نكردند خدا و رسول را یا بیاید پرورنده تو یا بیاید بعض آیات پرورنده تو و قصد كرده به این عذاب را در دار دنیا هم چنانكه عذاب فرمود قرون اولی را پس این خبری است كه خبر می دهد به آن نبی (ص) را از ایشان بعد فرموده است یوم یاتی بعض آیات ربك لا ینفع نفسا ایمانها لم تكن آمنت من قبل او كسبت فی ایمانها خیرا یعنی پیش از اینكه این آیت بیاید و این آیت طلوع شمس است از مغربش و این است و جز این نیست كه اكتفا می كند صاحبان عقل و خرد را اینكه بدانند كه هر گاه كشف شد غطاء می بینند آنچه كرده شدند و در آیه ی دیگر فرموده فاتاهم الله من یحث لم یحتسبوا یعنی عذاب بر ایشان فرستاده و هم چنین است اتیان او نبیان ایشان را و فرموده است خدای عزوجل فاتی الله نبیانهم من القواعد پس آمدن او بنای ایشان را از قواعد آن فرستادن عذاب است و هم چنین آنچه وصف كرده است از امر آخرت تبارك اسمه و تعالی علوا كبیرا و جاری می شود امور او در آن روزی كه مقدار آن پنجاه هزار سال است هم چنانكه جاری می شود امور او در دنیا و بازی نمی كند و غروب نمی كند با غروب كننده گان پس اكتفا بكن به آنچه وصف كردم از برای تو از این از آنچه در سینه تو جولان كرده از آنچه خداوند عزوجل در كتاب خود وصف كرده و قرار مده كلام او را مثل كلام بشر او اعظم است و اجل و اكرم و اعز به تبارك و تعالی از اینكه وصف كنند او را و اصفان مگر به آنچه وصف كرده به آن نفس خود را در قول
خود عزوجل لیس كمثل شی و هو السمیع البصیر عرض كرد فرجت عنی یا امیرالمؤمنین فرج الله عنك و ظلت عنی عقده بعد حضرت فرمود و اما قول خداوند بل هم بلقاء ربهم كافرون و ذكر او مؤمنین والذین یظنون الهم ملاقوا ربهم و قول او از برای غیر مؤمنین الی یوم یلقونه بما اخلفوا الله را وعدوه و قول خداوند فمن كان یرجو لقاء ربه فلیعمل عملا صالحا پس اما قول او بلهم بلقاء ربهم كافرون یعنی مبعوث شدن پس اسم گذارده است خدای عزوجل بعث را لقاء خودش و همچنین ذكر او مؤمنین والذین یظنون انهم ملاقوا ربهم یعنی یقین دارند كه مبعوث می شوند و محشور می شوند و حساب كرده می شوند و جزا داده می شوند به ثواب و عقاب و ظن در اینجا یقین است و هم چنین قول خداوند فمن كان یرجو لقاء ربه فلیعمل عملا صالحا و قول او من كان یرجو لقاء الله فان اجل الله لات یعنی هر كس ایمان داشته است به اینكه او مبعوث می شود پس بدرستی كه وعده خدا هر آینه آینده است از ثواب و عقاب و لقاء در اینجا نیست برؤیه و لقاء آن بعث است پس بفهم جمیع آنچه در كتاب خداست از لقاء خدا پس بدرستی كه او قصد می كند به آن بعث را و هم چنین است قول خدای تعالی تحیتهم یوم یلقونه سلام یعنی بدرستی كه زایل نمی شود ایمان از قلوب شان روزی كه مبعوث می شوند سائل عرض كرد فرجت عنی یا امیرالمؤمنین فرج الله عنك و حللت عنی عقدة تا آخر حدیث شریف پس در این حدیث شریف نظر كن و ببین كه همه آنچه حضرات می گویند تاویل به رای است و بر مسلمین جایز نیست كه بپذیرند از ایشان تاویلات فاسده را و چون فقره حدیث طولانی بود و به تفصیل شرح داد آن حضرت حاجت به تطویل دیگر نیست و بعد هم باز تتمه كلام می آید.